Πρός τούς απανταχού ερωτευμένους

Ανθοπωλεία και κοσμηματοπωλεία έχουν σήμερα την τιμητική τους.
Ανθοδέσμες και δώρα ,δίνουν και παίρνουν.Είναι η μέρα των ερωτευμένων..Ο Βαλεντίνος έχει πιά καθιερωθεί σάν ο προστάτης τους.Γιά κάποιους είναι ευκαιρία να εκφράσουν τόν  έρωτα τους, γιά άλλους νά δείξουν τήν αφοσίωση τους, πάντα βέβαια έχοντας το ανάλογο δώρο, μικρό ή μεγάλο, δεν έχει σημασία.
  Για πολλούς είναι μιά συνηθισμένη μέρα.
Υπάρχει όμως και μια..." ειδική" κατηγορία.
Είναι η κατηγορία ,τών από χρόνια Παντρεμένων, πού παραμένουν όμως ερωτευμένοι με το έτερον τους ήμισυ .
 Σε αυτούς λοιπόν  ειδικά ,είναι αφιερωμένο το παρακάτω ποίημα:

Στὴ γυναῖκα μου

Προσφιλές μου ταίρι, δίχως νὰ στὸ πῶ,
τὸ καταλαβαίνεις ὅτι σ᾿ ἀγαπῶ.
Κι ἂν μὲ σὲ κακιώνω στὴ κακή μου ὥρα
κι ἀρχινᾷ μουρμούρα καὶ κακογλωσσιά,
μοῦ ἀρέσει νά ῾χω καὶ ὀλίγη μπόρα,
μοῦ ἀρέσει λίγη φουσκοθαλασσιά.
Δίχως πεῖσμ᾿ ἀγάπη, δίχως λίγη πίκρα,
δὲν ἀξίζει διόλου καὶ δὲν ἔχει γλύκα.
Βάστα μου, γυναῖκα, μοῦτρα σοβαρὰ
καὶ κλωστὴ σοῦ κόβω, κάκια σοῦ κρατῶ,
ἐπειδὴ νομίζω πὼς καμμιὰ φορά
κι η πολλὴ μπουνάτσα φέρνει ἐμετό.
Προσφιλές μου ταίρι, δίχως νὰ στὸ πῶ,
τὸ καταλαβαίνεις ὅτι σ᾿ ἀγαπῶ.
Σ᾿ ἀγαπῶ μὲ γέλια, μὰ καὶ θυμωμένη
κι ἂν ποτὲ γυρίζω νὰ ἰδῶ καμμιά,
πάντα ὅμως κτῆμα ἰδικό σου μένει
ἡ καρδιά μου ὅλη καὶ ...ἡ ἀσχημιά.

Το ποίημα τού Γεώργιου Σουρή είναι γραμμένο γύρω στο 1900, παραμένει όμως επίκαιρο.

Ευχές λοιπόν σε όλους τους ερωτευμένους.

Tα σκοταδια και το .."Φως" !!!

Παραθέτω αυτούσιο ένα άκρος ...διαφωτιστικό κείμενο του
Σπυρίδωνα Κ Τσιτσιγκου :

Σπυρίδων Κ. Τσιτσίγκος 

Οἱ βιο­μη­χα­νι­κές μας κοι­νω­νί­ες ἀδυ­να­τοῦν σή­μερα νά φα­ντα­στοῦν τήν ἀξί­α πού εἶχε τό φῶς γιά τούς πρω­τό­γονους. Προ­χρι­στια­νι­κά τό σκο­τά­δι, ὁ χει­μώ­νας καί ἡ λε­χώ­να ἐθε­ω­ροῦντο πράγ­μα­τα δαι­μο­νι­κά (ἀκά­θαρ­τα), πού ἔπρε­πε μέ τή Μα­γεί­α νά ἐξορ­κι­στοῦν. Ἀντί­θε­τα, ἡ ἄνθηση τῆς Φύ­σης, τῆς Γῆς (πρβλ. γυ­ναίκας: ἡ ἀνα­γέν­νη­ση τῆς μη­τέ­ρας σέ παρ­θέ­να), τοῦ ἀέ­ρα καί τῆς φωτιᾶς, ἦταν κάτι τό ἐπι­θυ­μητό  (ἄρα καί θε­ϊ­κό). Οἱ Εἰδω­λο­λάτρες (φυ­σιο­λά­τρες, ἀστρο­λό­γοι, μά­γισ­σες) εἶχαν ἀφιε­ρώ­σει πολ­λές γιορτές γιά νά τι­μή­σουν τό φῶς (Ἥλιο, Σε­λή­νη), πού συμ­βο­λι­ζό­ταν μέ τή φω­τιά-φλό­γα (κε­ρί). Με­τα­ξύ αὐτῶν ἐξέ­χου­σα θέ­ση κα­τεῖχε ἡ Candlemas ἤ Imbolog (<imbolc = μέ­σα στή μή­τρα), χρο­νι­κό ση­μεῖο στίς ἀρχές Φε­βρουα­ρί­ου (<februa = λω­ρί­δα ἀπό γι­δο­τό­μα­ρο) με­τα­ξύ χει­με­ρι­νοῦ ἡλιο­στα­σί­ου καί ἐα­ρινῆς ἰση­με­ρί­ας, ὅπου ὁ Ἥλιος βρί­σκε­ται στόν ἀστε­ρι­σμό τοῦ Ἰχθύ­ος, δηλ. τό με­γά­λω­μα (ἐνδυ­νά­μω­ση) τοῦ φω­τός με­τά τή σκο­τει­νιά τοῦ χει­μώ­να. Τήν αὔξη­ση τοῦ φω­τός πα­ρο­μοί­α­ζαν μέ τήν πε­ρί­ο­δο τῆς γα­λα­κτο­τρο­φί­ας τοῦ βρέ­φους (Oimelc).

Στήν Pennsylvania (να­ός τοῦ Marmot), ἀρχι­κά ἀπό Σκώ­τους Κέλ­τες καί Γερ­μα­νούς, πί­στευαν ὅτι ἄν ὁ σκα­ντζό­χοι­ρος (ἤ ὁ ἀσβός) γυ­ρί­σει καί δεῖ στίς 2/2 τή σκιά του, θά ξα­να­μπεῖ στή φω­λιά του γιά ἄλλες 6 ἑβδο­μάδες, για­τί θά συ­νε­χι­στεῖ ὁ χει­μώ­νας. Στή γιορ­τή ἐτιμᾶτο ἡ τρί­μορφη (τῆς ποι­η­τικῆς ἔμπνευ­σης, τοῦ σέξ-γέν­νη­σης καί τῆς ἔμπυρης σφυ­ρη­λά­τη­σης τῆς σι­δη­ρο­τε­χνί­ας) θε­ά τῆς φω­τιᾶς Brigit (ὡς κύ­κνος) καί ὁ Πάν (Luprecalia = γιορ­τή τῶν λύ­κων),ζω­ο­θυ­σί­ες μέ ὄργια (οἱ  ἐνῶ γί­νο­νταν ἱε­ρεῖς χτυ­ποῦσαν μέ γι­δο­τό­μα­ρα ξε­γυ­μνω­μέ­νες γυ­ναῖκες, γιά νά γίνουν γό­νι­μες!), ἐφό­σον στόν ἐξω­χρι­στια­νι­κό κό­σμο τό σέξ πε­ρι­βαλ­λό­ταν ἀπό tabu.

Ἄν, ὅμως, τό φυ­σι­κό φῶς εἶχε τό­ση ἀξί­α γιά τόν σαρ­κι­κό ἄνθρω­πο, πό­ση ἆράγε θά πρέ­πει νά ἔχει τό πνευ­μα­τι­κό φῶς γιά τόν πνευ­μα­τι­κό; Λέ­γο­ντας πνευ­μα­τι­κό φῶς, ἐννο­οῦμε ὅλο ἐκεῖνο τό πλέγ­μα ἀξιῶν, πού δί­νει νό­η­μα καί σκο­πό στή ζω­ή μας. Ἀπό τή στιγ­μή πού ὁ ἄνθρωπος συ­νει­δη­το­ποί­η­σε τόν ἑαυ­τό του (homo sapiens), ἀπό τό­τε ἔχου­με τήν ἐμφά­νι­ση τοῦ ἀνθρω­πί­νου πνεύ­μα­τος.

Ὁ Χρι­στια­νι­σμός πρός ἀντι­με­τώ­πι­ση τῆς Κτι­σιο­λα­τρί­ας καί τοῦ Γνω­στι­κι­σμοῦ κα­θιέ­ρω­σε πα­νη­γυ­ρι­κά τή γιορ­τή τῆς Ὑπα­πα­ντῆς ὡς τήν πα­ναν­θρώ­πι­νη ἀπο­δο­χή τοῦ Χρι­στοῦ - Φω­τός. Ἡ Ὑπα­πα­ντή, ὡς προ­φη­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη τοῦ θε­οδόχου ἱε­ρέ­α Συ­με­ών γιά τό «σω­τή­ριον» τοῦ Θε­οῦ (Ἐναν­θρώ­πη­ση), μαρ­τυ­ρεῖ τήν πρώ­τη ἐπί­ση­μη ἐμφά­νι­ση τοῦ Βρέ­φους Ι­η­σοῦ στό κοι­νω­νι­κό Του πε­ρι­βάλ­λον.

Ὁ Χρι­στός, ὡς ὁ προ­αιώ­νιος (δη­μιουρ­γι­κός) Λό­γος τοῦ Φω­τός, ἔλαμ­ψε μέ τήν Ἐνσάρ­κω­σή Του στούς ἀνθρώ­πους (Ἐπιφάνεια), πού ὡς «κατ' εἰκό­να» Του, κα­θρε­φτί­ζο­νται (κρί­νο­νται) πά­νω Του (βλ. αὐτο­γνω­σία). Ἔτσι, ὁ Χρι­στια­νι­σμός ἤθε­λε νά πεῖ στούς Πα­γα­νι­στές ὅτι ὅπως ἀνέ­με­ναν τόν Ἥλιο, νά ἀνα­μέ­νουν τόν Χρι­στό, ὅπως Τόν πρόσμε­νε καί τε­λι­κά ἀξιώθη­κε νά Τόν πάρει στήν ἀγκα­λιά του ὁ δί­καιος Συ­με­ών. Μέ τόν τρό­πο αὐτό, ἡ Ἐκκλη­σί­α συν­δύ­α­ζε τό φυ­σι­κό φῶς (Ἥλιος) μέ τό πνευ­μα­τι­κό (Χρι­στός), ἀντι­κα­θι­στώ­ντας τή λα­τρεί­α τῆς κτί­σης (Φύ­σης) μέ τή λα­τρεί­α τοῦ Κτί­σα­ντα (Δη­μιουρ­γοῦ Θε­οῦ).

Ἡ ἀνθρώ­πι­νη σο­φί­α (lumen naturale) δι­χά­στη­κε ἀπέ­να­ντι στό πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ. Μέ τήν ἀνα­το­λή τοῦ ἄστρου τῶν Χρι­στου­γέν­νων ἄλλοι σκο­τεί­νια­σαν (Ἰού­δας, διῶκτες, ἄθε­οι, ὑλι­στές, αἱρε­τι­κοί) καί ἄλλοι φω­τί­στη­καν (Τρεῖς Μά­γοι, ἀπ. Παῦλος, διά­ση­μοι ἐπι­στή­μο­νες καί Φι­λό­σο­φοι) ψυ­χο­πνευ­μα­τι­κά, σύμ­φω­να μέ τήν προ­φη­τεί­α (Λουκ. 2, 34).

Στό πα­ρελ­θόν, οἱ διά­φο­ρες Θρη­σκεῖες ἀπο­δέ­χτη­καν ὡς Φῶτα τούς δι­κούς τους Μύ­στες (Βούδ­δας = φω­τι­σμέ­νος). Σή­με­ρα ἡ New Age ἐπι­χει­ρεῖ νά ἐκμε­ταλ­λευ­τεῖ τήν Candlemas γιά ἕναν νε­ο-εἰδω­λο­λα­τρι­κό Οἰκο-Φε­μι­νι­σμό. Ὅμως, οἱ δύ­ο Διαθῆκες (πε­ρι­στε­ρές), ἀπο­δει­κνύουν κα­θα­ρά τή θε­ό­τη­τα τοῦ Χρι­στοῦ. Ὁλό­κλη­ρη ἡ Π.Δ. ἀπο­τε­λεῖ προ­τύ­πω­ση (σκιά) τῆς ἀπο­δοχῆς τοῦ μεσ­σια­νι­κοῦ Φω­τός. Ἀντί τῆς θυ­σί­ας τοῦ Μο­νο­γε­νοῦς Υἱοῦ τοῦ Θε­οῦ, οἱ Ἑβραῖοι πρό­σφε­ραν τότε στόν Να­ό τόν πρω­τό­το­κο γιό τους μέ τή μορ­φή τῶν θυσιῶν κα­θαρῶν ζώ­ων· ἀντί τοῦ «παρ­θε­νι­κοῦ το­κε­τοῦ» τῆς Μη­τροπαρ­θέ­νου ἐξά­γνι­ζαν τε­λε­τουρ­γι­κά τίς λεχῶνες μέ κα­θαρ­μούς (σα­ρά­ντι­σμα: 40 = μέ­σος ὅρος μιᾶς γε­νιᾶς), ἐφό­σον τό σέξ ἐθε­ω­ρεῖτο ὡς μί­α­σμα.

Ἀγα­πη­τι­κή ἀπο-δο­χή τοῦ Χρι­στοῦ ση­μαί­νει πί­στη σ' Αὐτόν. Καί πίστη ση­μαί­νει ἐσχα­το­λο­γι­κή «ἔξο­δο» (Ek-stase) «εἰς Θε­οῦ ὑπά­ντη­σιν», ἀλλά καί ἐφαρ­μο­γή τοῦ Νό­μου Του (ὑπ-α­κού­ω), πού εἶναι ἡ ἀγά­πη τοῦ «πλη­σί­ον» (δηλ. ἡ Ἐκκλη­σί­α). Ἀπο­δε­χό­με­νος ὁ Θ. Πα­τέ­ρας τόν Υἱό καί ὁ Υἱός τόν Πα­τέ­ρα, ἀκού­ει καί κά­θε ἄνθρω­πο (φτω­χό, χή­ρα, ὀρφανό, τα­πει­νό, φυ­λα­κι­σμέ­νο). Ἡ ἀπο­δο­χή τῶν ἄλλων (συ­γκα­τά­βα­ση: empathy), γυ­ναικῶν, παι­διῶν σάν τό Θεῖο Βρέ­φος καί γε­ρό­ντων σάν τόν δί­καιο Συ­με­ών καί τήν προ­φή­τισ­σα Ἄννα, ὡς εἰκό­νων τοῦ Φω­τός, ἐξα­γιά­ζει τήν οἰκο­γέ­νεια, τίς κοινω­νικές - ἐπαγ­γελ­μα­τι­κές σχέ­σεις, τό Ἔθνος καί ὅλη τήν ἀνθρωπό­τη­τα.

Ἡ Ὀρθο­δο­ξί­α ἀρνεῖται τό­σο τή μη­τριαρ­χι­κό­τη­τα τοῦ Πα­γανι­σμοῦ, ὅσο καί τήν πα­τριαρ­χι­κό­τη­τα τοῦ Ἰου­δαϊ­σμοῦ. Στήν ἀναί­μα­κτη θυ­σί­α, ὅπου ὁ Υἱός προ­σφέ­ρει τό Σῶμα Του (Ἐκκλη­σί­α) στόν Θ. Πα­τέ­ρα (εὐδο­κί­α), ὁ πι­στός θυ­σιά­ζει τήν ψυ­χή καί τό σῶμα ἀντί τῶν δύ­ο (βλ. 2 φύ­σεις τοῦ Χρι­στοῦ) τρυ­γό­νων (= παρ­θέ­νων). Ἔτσι, μέ­σα στό μυ­στή­ριο τῆς Θ. Εὐχα­ρι­στί­ας ὄχι μό­νο μπο­ροῦμε νά ἀγκα­λιά­σου­με τόν Χρι­στό, ἀλλά καί νά Τόν γευ­τοῦμε σω­μα­τι­κά (θε­ο­δό­χοι). Ἄν ἀνοί­ξου­με τήν καρ­διά μας σ' Αὐτόν, θά γε­μίσου­με ἀπό (πνευ­μα­τι­κή) χα­ρά (cum summa laetitia), με­γα­λύ­τε­ρη ἀπό ἐκεί­νη τοῦ κοινοῦ το­κε­τοῦ: «Βρέ­φος βλέ­πω καί Θε­όν μου γνωρί­ζω, βρέ­φος θηλᾶζον καί τόν κό­σμον δια­τρέ­φον, βρέ­φος κλαυθ­μη­ρί­ζον καί κό­σμῳ ζω­ήν καί χα­ράν χα­ρι­ζό­με­νον» (Κύ­ριλλος Ἱε­ρο­σο­λύ­μων).

Τέ­λος, ἡ ἀπο­δο­χή τοῦ Χρι­στοῦ εὐερ­γε­τεῖ τήν (προ­σω­πι­κή καί κοι­νω­νι­κή) ὑγεί­α καί τόν πλα­νή­τη μας, ἐφό­σον ἡ γιορ­τή κα­θιε­ρώ­θη­κε τό 542 ἐξαι­τί­ας μιᾶς ἐπι­δη­μί­ας πα­νώ­λους καί ἑνός σει­σμοῦ στήν Κων/πο­λη, «ἵνα ὑπα­ντήσῃ ἵλειος ὁ Θε­ός τοῖς τό­τε κα­τα­τρε­χο­μέ­νους ὑπό τῶν συμ­φορῶν ἐκεί­νων» (Παῦλος Διά­κο­νος).

πηγή: Αντίφωνο (Antifono.gr)

   Σε ένα πραγμα συμφωνουμε κυριε Τσιτσιγκο, στην αξια του φωτος για τον ανθρωπο.Περισσοτερο δε του πνευματικου φωτος.

  Μιλατε για προχριστιανικο κοσμο, γενικα αοριστα και απαξιωτικα.

Αναφερεστε σε λατρειες και τελετες, διαφορων λαων και διαφορετικων εποχων, για να φτασετε στο επιθυμητο για εσας αποτελεσμα, του σκοταδισμου που 

ταχα επικρατουσε .

  Σκοπιμα δεν αναφερεστε στις Ελληνικες γιορτες και στις κατεξοχην θεοτητες του φωτος,Ζευς και Απολλων με τις ιδιοτητες που τους αποδιδονταν.(Ζευς-Ηλιος>φωτια-θερμοτητα-φως, [απο το ζεω /καιω, εξου και ζεστη, ζεση κτλ.] αλλα

 και Διας-γνωστης-διμιουργος,[απο ριζα δι, εξου και ΔΙδασκω, ΔΙδαχη. αλλα και ΔΙμιουργεια κτλ.] αλλα και ΖΕΥκτης των ιδιοτητων αυτων, φυσικων[φως, θερμοτητα κτλ] και μεταφισικων[γνωση],αντιθετων[ζευγη δυναμεων ,θεοτητων ]κτλ.

  (Απολλων> θεος του καθαρου φωτος-θεραπευτης, αλλα και θεος της αρμονιας της μουσικης και χρησμοδωτης.[μεσω της γνωσης >του Πατερα του Δια].

  Λετε:Προ­χρι­στια­νι­κά τό σκο­τά­δι, ὁ χει­μώ­νας καί ἡ λε­χώ­να ἐθε­ω­ροῦντο πράγ­μα­τα δαι­μο­νι­κά (ἀκά­θαρ­τα), πού ἔπρε­πε μέ τή Μα­γεί­α νά ἐξορ­κι­στοῦν

 Στον αρχαιο Ελληνικο κοσμο οι ανθρωποι ζουσαν σε αρμονια με την φυση.

Για τις εποχες ειχαν φτιαξει και εναν απο τους καλλιτερους και γεματους νοημα μυθους, αυτον της Δημητρας και της Κορης.[Το νοημα του μυθου ειναι βαθυ και δεν περιοριζεται μονο στο: Χειμωνας=θανατος της φυσης- Ανοιξη=αναγεννηση.]

  Οσο για τις λεχωνες και τον τοκετο,υπηρχαν προστατιδες θεες.Η Λυτω και η Ηρα για την λοχεια και η Ειλειθυια και η Αρτεμις για τον τοκετο.[Ειλειθυια, η ερχομενη προς βοηθεια,-απο το ρημα Ελευθω=ερχομαι-φερω]

  Οι Έλληνες θεωρούσαν ότι όλα ήταν "εμπλαια Δαιμόνων",με την ενοια οτι ολα περικλειουν μεσα τους το θεικο [και οχι το ακαθαρτο - δαιμονικο, με την ενοια που εδωσαν στον ορο οι χριστιανοι] και βεβαια καμια αναγκη εξορκισμου δεν υπηρχε.

Λετε:

ζω­ο­θυ­σί­ες μέ ὄργια (οἱ  ἐνῶ γί­νο­νταν ἱε­ρεῖς χτυ­ποῦσαν μέ γι­δο­τό­μα­ρα ξε­γυ­μνω­μέ­νες γυ­ναῖκες, γιά νά γίνουν γό­νι­μες!), ἐφό­σον στόν ἐξω­χρι­στια­νι­κό κό­σμο τό σέξ πε­ρι­βαλ­λό­ταν ἀπό tabu.
   Στον  αρχαίο Ελληνικό κοσμο, το σεξ δεν αποτελουσε ποτε θεμα ταμπου.Άλλωστε ειναι γνωστη η θεση που ειχαν οι εταίρες στην κοινωνία.
Αντιθετα στον χριστιανισμο ηταν ανέκαθεν θεμα ταμπου, οπως άλλωστε και ολες οι ηδονές της ζωης[ ακομη και το γελιο].Η θεση της γυναικας καθορίζεται επακριβώς, σαν υποδεέστερη του ανδρός και κάτω απο τις διαταγές του. Η γυναίκα απαγορεύεται να ιερουργεί, να εισέρχεται στο άβατο(ιερό του ναου) και εχει ξεχωριστη θεση στο γυναικωνιτη( μακρια απο τους ανδρες).[βλ. Ιωαννης Χρυσοστομος,Αποστολος ..Σαουλ, ευαγγελια και Πατερικα κειμενα.]
 Σε αντιθεση με τις γυναικες του αρχαιου Ελληνικου κοσμου, τις ποιητριες και
φιλοσοφους[Σαπφω ,Υπατια..]
Επιπλεον η αγαμια θεωρηται υψιστο προσον..
  Λετε:
Ἡ ἀνθρώ­πι­νη σο­φί­α (lumen naturale) δι­χά­στη­κε ἀπέ­να­ντι στό πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ. Μέ τήν ἀνα­το­λή τοῦ ἄστρου τῶν Χρι­στου­γέν­νων ἄλλοι σκο­τεί­νια­σαν (Ἰού­δας, διῶκτες, ἄθε­οι, ὑλι­στές, αἱρε­τι­κοί) καί ἄλλοι φω­τί­στη­καν (Τρεῖς Μά­γοι, ἀπ. Παῦλος, διά­ση­μοι ἐπι­στή­μο­νες καί Φι­λό­σο­φοι) ψυ­χο­πνευ­μα­τι­κά, σύμ­φω­να μέ τήν προ­φη­τεί­α (Λουκ. 2, 34).
   Η ανθρωπινη σοφια κυνηγηθηκε απο το χριστιανισμο.Οι φιλοσοφικες σχολες εκλεισαν, τα επιστημονικα συγγραματα ριχτηκαν στην πυρα και η επιστημονικη γνωση ξεχαστηκε.
 Για δεκα  και πλεον αιωνες ο κοσμος βυθιστηκε στο σκοταδι.

  Λετε:Ὅμως, οἱ δύ­ο Διαθῆκες (πε­ρι­στε­ρές), ἀπο­δει­κνύουν κα­θα­ρά τή θε­ό­τη­τα τοῦ Χρι­στοῦ. Ὁλό­κλη­ρη ἡ Π.Δ. ἀπο­τε­λεῖ προ­τύ­πω­ση (σκιά) τῆς ἀπο­δοχῆς τοῦ μεσ­σια­νι­κοῦ Φω­τός.
  Μεγα ψευδος.
Πουθενα δεν αποδεικνυεται η θεοτητα του Χριστου και μαλιστα καθαρα.
Διαβαστε προσεκτικα τα κειμενα.Το μονο που αποδεικνυουν ειναι  τη σκληροτητα του Γιαχβε.[Ο ιδιος ο αναβλεψας Σαουλ δεν αναφερει τον Χριστο σαν Θεο.]

  Λετε:
Τέ­λος, ἡ ἀπο­δο­χή τοῦ Χρι­στοῦ εὐερ­γε­τεῖ τήν (προ­σω­πι­κή καί κοι­νω­νι­κή) ὑγεί­α καί τόν πλα­νή­τη μας, ἐφό­σον ἡ γιορ­τή κα­θιε­ρώ­θη­κε τό 542 ἐξαι­τί­ας μιᾶς ἐπι­δη­μί­ας πα­νώ­λους καί ἑνός σει­σμοῦ στήν Κων/πο­λη, «ἵνα ὑπα­ντήσῃ ἵλειος ὁ Θε­ός τοῖς τό­τε κα­τα­τρε­χο­μέ­νους ὑπό τῶν συμ­φορῶν ἐκεί­νων» (Παῦλος Διά­κο­νος).
 
Για πολλα χρονια το σωμα θεωρουνταν απο τους χριστιανους φυλακη της ψυχης.
Ηταν το ευτελες" σαρκιον"απο το οποιο επρεπε να απαλλαγουν.Ο πλανητης ειναι για τους χριστιανους κτημα προς χρηση και εκμεταλευση.Τα αποτελεσματα τα βλεπουμε σημερα γυρω μας.

Πολλα θα μπορουσαμε να πουμε γυρω απο τα γραφομενα σας κυριε Τσιτσιγκο, θα περιοριστω ομως μονο σε κατι τελευταιο:
 Με διαφορες θεολογικες αλχημειες αυθαιρετα συμπερασματα και θεωρωντας σαν αδιαψευστες αληθειες τα εκκλησιαστικα κειμενα και μαλιστα ακριτα και ασχολιαστα, δεν ερχομαστε σε επαφη με το "ΦΩΣ",παρα με το απολυτο σκοτος.

Τρεις Ιεραρχες .Οι "προστατες "των γραμματων.

Εσωσαν λενε, και προστατεψαν τα Ελληνικα γραμματα.Πως; και απο ποιον; Απο ποιον κινδυνευε η επισημη γλωσσα της εποχης;
Ας δουμε ομως τι γνωμη ειχαν για τους Ελληνες  και την Ελληνικη παιδεια οι "πανσοφοι" αυτοι ιεραρχες:
Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου Ελληνικά χείλη,
να μην αγγίξουν τα χέρια μου Ελληνικά χέρια
και ούτε Ελληνικά τραγούδια να ΜΟΛΥΝΟΥΝ τα αυτιά και την γλώσσα μου»
 Γρηγόριος Νανζιαζηνός
--------
«Μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».

[   «Πρόσταγμα ημίν, μη δειλιάν από των Ελληνικών πιθανοτήτων και από των παρά τοις ετεροδόξοις δυσφημιών, άτινά εστι δύο ξύλα, μάλλον δε δύο δαλοί, απολέσαντες μεν του φυτού το ζωτικόν και του ξύλου το ισχυρόν, μη έχοντες δε το του πυρός φωτεινόν, αλλά δαλοί καπνιζόμενοι, μελαίνοντες μεν τους απτομένους αυτών και σπιλούντες, δακρύειν δε τους οφθαλμούς των εγγιζόντων
παρασκευάζοντες.» ]
  - «Οι των Ελλήνων σοφοί, οι την φιλοσοφίαν ασκήσαντες, και την μισογυνίαν ελόμενοι, κατακρίνουσι τους εν τη αληθινή σοφία όντας, και συμπεπλεγμένους γυναικαρίοις ασώτοις.»

      «Δια της σης σοφίας εις το βάθος της Ομήρου μανίας εισελθείν.»

«Οι παρά τοις Έλλησι σοφοί, τον μεν βίον έχοντες τοις αισχίστοις της σαρκός πάθεσιν εγκυλινδούμενον.»

     » Ράξειν ουν αυτούς επαγγέλλεται και καταβαλείν πάντας τους επανισταμένους τω όρει Σιών, και διασκεδάσειν αυτών την κατά της αληθείας ασεβή συμφωνίαν. Εισί δε οι εχθροί Σύροι και Έλληνες· οι μεν τα προς ανατολάς του ηλίου κατέχοντες, οι δε τα προς τας δυσμάς. Δια τούτο δε διασκεδασθήσονται, επειδή κατήσθιον όλω τω στόματι τον Ισραήλ.»

Βασιλειος ο "Μεγας"(Ναι,ναι, αυτος ο καλοκαγαθος γελαστος γερακος που φερνει δωρα την πρωτοχρονια)
-----------
«Περί Κενοδοξίας και πώς δει τους Γονείς Ανατρέφειν τα Τέκνα»:
«Κανένας δεν πρέπει να δίνει στα παιδιά του ονόματα των ελλήνων προγόνων του, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά να δίνει τα ονόματα των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης».
«Αν κοιτάξεις στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) θα δεις, τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας (των Ελλήνων φιλοσόφων!), όλα δε είναι γεμάτα ακαθαρσίες και πύον, και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν από σκουλίκιαν...
Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, παίρνοντας από τους φιλοσόφους τους... Εμείς όμως, δεν παραιτούμαστε από την μάχη εναντίον τους».
 «Μωρούς», τόμος 18 σελ. 17, εκφέροντες «λόγους μάταιους κι ακάθαρτους», 18. 113, «δεισιδαίμονες» 34. 429, αιμομίκτες μετά μητέρων και αδελφών, 34. 497, ασοφότερους από τα ζώα, 34. 497. Επί πλέον «στιγματισμένους, χειρότερους από τους χοίρους που πασαλείβονται με περιττώματα», «κυνικά καθάρματα», «πανάθλιους», «παμμίαρους, αδιάντροπους»

«Πόσον εκοπίασεν ο Πλάτων με τους μαθητές του με το να μας συζητεί περί γραμμής και γωνίες και σημείου και περί αριθμών αρτίων και περιττών και ίσων μεταξύ των και ανίσων και δια τέτοια θέματα λεπτεπίλεπτα ως ο ιστός της αράχνης - διότι αυτά είναι δια την ζωήν περισσότερον άχρηστα από εκείνα τα υφάσματα – και χωρίς να ωφελήση πολύ ή ολίγον με τας συζητήσεις αυτάς εγκατέλειψεν έτσι την ζωήν».

«Κι αν ακόμη φονεύσει κάποιος κατά το θέλημα του θεού, ο φόνος αυτός είναι από κάθε φιλανθρωπία καλύτερος, ενώ αν κάποιος από λύπη δείξη ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, παρά το θέλημα του θεού, θα μπορούσε η φειδώ αυτή να αποβή πιο μιαρή από οποιοδήποτε φόνο»!!!

«…δια να καταισχύνωμεν και τους Έλληνας. Διότι τώρα, αν και θέλω να απευθύνομαι προς αυτούς, ενώ τους νικώμεν εις τους λόγους και εις την αλήθεια των δογμάτων, επισύρωμεν εις βάρος μας τον χλευασμόν από την σύγκρισιν του βίου, αφού εκείνοι μεν, αν και ευρίσκονται εις την πλάνην και δεν πιστεύουν εις τίποτε ισάξιον με την ιδικήν μας πίστιν, όμως ζουν βίον φιλοσοφίας, ενώ εμείς κάμνομεν το εντελώς αντίθετον».
«αλλ’ εγώ τώρα θρηνώ, όταν Έλληνες είναι φιλοσοφώτεροι από εμάς που έχομεν εντολή να μιμούμεθα αγγέλους».
«Ας μιμηθώμεν τουλάχιστον τους βαρβάρους εμείς οι πολίται των ουρανών».

«Λόγος κατά Ιουδαίων Δ΄» σελ. 199,
«Ο Φινεές λοιπόν, που διέπραξε σε μια στιγμή δύο φόνους, φονεύοντας έναν άνδρα και μια γυναίκα, τιμήθηκε με το αξίωμα της ιεροσύνης, ενώ αυτός όχι μόνον δεν μόλυνε με το αίμα τα χέρια του αλλά καθαρώτερα τα έκαμε».

«Και γνωρίζω μεν ότι μερικοί ισχυρίζονται ότι το - χρησιμοποίησε περισσότερο – (εννοεί του Παύλου) το είπε περί ελευθερίας, υποστηρίζοντες ότι σημαίνει, εάν ημπορείς να ελευθερωθής, ελευθερώσου.. Δεν λέγει λοιπόν τούτο, αλλ’ εκείνο που είπα προηγουμένως, θέλων να δειξη ότι δεν κερδίζει τίποτε περισσότερον αυτός που γίνεται ελεύθερος και επομένως, λέγει, και αν ακόμη εξαρτάται από σένα να ελευθερωθής, μάλλον μένε ως δούλος».

“…Γενικά όμως είναι ένα σκουλήκι (η γυναίκα) που σέρνεται, η κόρη του ψεύδους, ο εχθρός της ειρήνης.
Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος.
Είναι ελαφρόμυαλη, φλύαρη και ακόλαστη. Πάνω απ’ όλα είναι παθιασμένη με την πολυτέλεια και τις δαπάνες.
Φορτώνεται με κοσμήματα, πουδράρει το πρόσωπό της, βάφει τα μάγουλά της με κοκκινάδια,
βάζει μυρωδικά στα ρούχα της, και έτσι γίνεται θανάσιμη παγίδα για τον εκμαυλισμό των νέων μέσω όλων των αισθήσεων

«Είδες την θαυμάσιαν τούτη γυναίκα που λάμπουσα από της ψυχής το κάλλος αλλά και της όψεως, στις (υποδείξεις) του δικαίου (Αβραάμ) πορευομένη;  Αυτήν να μιμείσθε γυναίκες... (!) αυτό είναι φιλίας και υπακοής γνώρισμα… υπέρ του δικαίου (Αβραάμ) και εις μοιχείαν εαυτήν (Σάρρα) εξέδωσεν και συνουσίας ανέχετο βαρβαρικής (!!!) ...Είδες αγαπητέ μου την ευμήχανον του θεού σοφία;»

  Ιωαννης ο "χρυσοστομος"
-----------
Αυτα ειναι λογια των "αγιων "πατερων της εκκλησιας, που ειναι ταυτοχρονα και προστατες των Ελληνικων γραμματων.
Δεν ειναι ομως οι τρεις αυτοι "ιεραρχες" οι μονοι" αγιοι" και "πατερες "που βρισκονται στο επισημο εορτολογιο της εκκλησιας και τιμωνται για την " προσφορα" τους:

'' Και, φυσικά, πρωταρχικό ρόλο στο μίσος κατά «παντός του ελληνικού» και στον λυσσαλέο κατατρεγμό του, έπαιξε η Εκκλησία, που ήταν ο φορέας και λειτουργός της νέας θρησκείας και ο μοναδικός σχεδόν πνευματικός οδηγητής των Βυζαντινών.

Η πρώτη τους κίνηση ήταν να καταστρέψουν τους ναούς και τα αγάλματα των Ελλήνων στερώντας, έτσι, τον κόσμο από ανεπανάληπτα δημιουργήματα της αρχαίας τέχνης, για να μη μείνει ίχνος από τη «βδελυρή θρησκεία των ειδώλων».

Ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος, πρωτοστάτησε στην πυρπόληση της βιβλιοθήκης του Σεραπείου, με τους 42.000 τόμους της μοναδικής κιβωτού της αρχαίας γνώσης και λογοτεχνίας...

Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' κατάργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο πολύς Ιουστινιανός έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας...

Και να ήταν μόνο τα άψυχα; Οι πρόδρομοι των σημερινών ζηλωτών επιδόθηκαν σε φοβερούς διωγμούς και σφαγές των «εθνικών», που τις ομολογούν και οι χριστιανοί χρονικογράφοι...

Ο ελληνολάτρης αυτοκράτορας Ιουλιανός όχι μόνο συκοφαντήθηκε και αναθεματίσθηκε σαν «αποστάτης» και «παραβάτης» αλλά και δολοφονήθηκε από χριστιανό, ενώ πολεμούσε εναντίον των Περσών...
Ο ανεψιός και διάδοχος του πατριάρχη Θεόφιλου, ο Κύριλλος, θεωρείται ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της σπουδαίας νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας)...

Και η Σύνοδος της Νικαίας αναθεμάτιζε όσους «μελετούσαν διεξοδικώς τα ελληνικά μαθήματα»...

Ακόμα και το όνομα «Έλλην» πήρε νόημα υβριστικό και αποκρουστικό. Το Βυζάντιο «πολέμιον υπελάμβανε (θεωρούσε εχθρικό) το των Ελλήνων όνομα, καθ' όσον ανέκαθεν το όνομα τούτο εταυτίσθη μετά της εννοίας του ειδωλολάτρου», γράφει ο κάθε άλλο παρά «αντίχριστος», βέβαια ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος. «Ανόσιους, μυσαρούς, παμμίαρους» αποκαλούσαν τους Έλληνες οι αυτοκρατορικοί νόμοι και οι εκκλησιαστικοί πατέρες.

Ο Αθανάσιος κατακεραύνωνε τους «μιαρούς» Έλληνες... ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός στηλίτευσε την «κίβδηλον ποίησιν» των αρχαίων... και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρούσε πως Χριστιανισμός και Ελληνισμός είναι ασυμβίβαστοι, διαφωνώντας με τους νυν ελληνοχριστιανικούς κήρυκες...

«Το όνομα Έλλην κατήντησε θρησκευτικόν και ελέγετο περί μη χριστιανών και αν ακόμη ούτοι ήσαν Σαρακηνοί», λέει στην εκδοθείσα το 1933 «Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους» ο ιστορικός Αμαντος.
Ακόμα και κορυφαίοι διανοητές, όπως ο πατριάρχης Φώτιος (9ος αιώνας) έγραφε πως οι Ρώσοι, προτού εκχριστιανισθούν, είχαν «ελληνικήν και άθεον δόξαν», ενώ ο «πλατωνιστής» Μιχαήλ Ψελλός (11ος αιώνας) έλεγε πως οι Κινέζοι ήταν. «Έλληνες το δόγμα»!!!

Και όταν, το 968, απεσταλμένοι του Πάπα εγχείρισαν στον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά γράμματα του Ποντίφικα με την προσφώνηση «αυτοκράτωρ των Ελλήνων», ο Φωκάς τους έριξε στη φυλακή!

Εναι αλήθεια πως, από τον 10ο και, περισσότερο, από τον 13ο αιώνα, οι βυζαντινοί ανθρωπιστές προσπάθησαν να ξαναδώσουν στα ονόματα «Ελλάς» και «Έλληνες» την παλιά τους αίγλη, και διεκδίκησαν την πνευματική «κληρονομιά» της Αθήνας. Ωστόσο, αυτή η «αποκατάσταση» δεν εξάλειψε τον (κληρικό προπάντων) ανθελληνισμό ως το τέλος της αυτοκρατορίας.

Ο μέγας λογοθέτης (πρωθυπουργός) του Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου, Θεόδωρος Μετοχίτης (αρχές 14ου αιώνα), θεωρούσε τους Έλληνες «εχθρούς του κράτους» και ευχόταν να «εξολοθρευθούν με την βοήθειαν του Θεού», ενώ ο προοδευτικός θεολόγος Βαρλαάμ (14ος αιώνας) θα κατηγορηθεί, ανάμεσα στ' άλλα, και σαν «ελληνομανής».

Και ο Γεννάδιος Σχολάριος (ο κατοπινός πρώτος πατριάρχης της Οθωμανοκρατίας), όταν ρωτήθηκε, τρία χρόνια πριν απ' την Άλωση, αν είναι Έλλην, απάντησε με αποστροφή: «... αν με ρωτήσει κανείς τι είμαι απαντώ, Χριστιανός είμαι».

Και ο ιστορικός Παύλος Καλλιγάς στο βιβλίο του «Μεσαιωνικός βίος του Ελληνικού Έθνους» λέγει: «Αυτούς τους διώκοντας τον Χριστιανισμόν Τούρκους, αποκαλεί η Εκκλησία "νέους Έλληνας", διότι το όνομα Έλλην ήτο τότε συνώνυμον τω αντιχρίστω... Οι περισωθέντες επίσημοι αναθεματισμοί του ελληνικού ονόματος, αποδεικνύουν ότι οι ακαταλόγιστοι εκείνοι άνθρωποι ενόσουν (έπασχαν από) αληθή ελληνοφοβίαν»....

Ο βυζαντινός ιερός πόλεμος κατά των Ελλήνων, που κράτησε έντεκα αιώνες, απόδειξε πόσο τυφλώνει ο δογματικός φανατισμός, αλλά και πόσο ανέσπερη αλκή έχει ο ελληνικός πολιτισμός, αφού κατόρθωσε να επιβιώσει ακόμα κι όταν τον μαχόταν ανένδοτα η πιο κραταιή (μαζί με τον αυτοκράτορα) δύναμη του Βυζαντίου, η ιεραρχία..."

Αυτά γραφει ο Μάριος Πλωρίτης στο "Βημα"
 Κατα τη δικη μου γνωμη η μεγαλυτερη "προσφορα" των πατερων της εκκλησιας στον Ελληνισμο ειναι το περιφημο διαταγμα του Ιωαννη του Χρυσοστομου "Ες εδοφος φερειν".

ΕΙΠΑΝ:
Νικόλαος Τωμαδάκης καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, 1956. «Εισαγωγή εις την Βυζαντινή Φιλολογία» τόμος Α΄, τεύχος Α΄, Β΄έκδοση.
«Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριον λόγον του Ελληνισμού, ως ζωής και ως σκέψεως… η μεγαλυτέρα διαβολή την οποίαν ενήργησε κατά του κλασσικού κόσμου είναι η εμφάνισις αυτού ως ειδωλολατρικού. Λατρείαν των ειδώλων, δι’ ην κατηγορούν τα συναξάρια τους μη χριστιανούς συχνότατα, δεν εγνώρισαν οι Έλληνες, εν τούτοις το όνομα Έλλην συνέπεσε ταχύτατα με την έννοια του ειδωλολάτρης».
Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, βιβλίο «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», έκδοση «Ψυχογιός» σελ. 17,
«Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών (διάβαζε Ελλήνων) εφαρμόσθηκαν μέτρα, που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν»

Ιωαννης ο χρυσοστομος

Αληθειες για το 21.Η σταση του κληρου.(8)

     συνεχεια του προηγουμενου..

Ο Πατριαρχικος Ορκος προς τον Σουλτανο και η διαχρονικη σταση της εκκλησιας απεναντι στον Ελληνισμο.

«Ω συ μιαρά Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως εις τι ομοιάζεις… Αλλά εσύ είσαι γεμάτη από χρήματα που καθημερινώς κλέπτεις απʼ τους ταλαίπωρους χριστιανούς… Ω της δυστυχίας σας άνθρωποι βάρβαροι και μωροί! Συ είσαι μία μάνδρα λύκων όπου δεν υπακούεις τον ποιμένα σου και κατατρώγεις τα αθώα και πολλά ήμερα πρόβατα της Εκκλησίας... Και η αμάθεια των Ελλήνων και η απειρία αυτών εφύλαξεν μέχρι της σήμερον εις μακαριότητα το ανυπόφορον κράτος σου»

 Το πιο πανω κειμενο ειναι αποσπασμα απο την"Ελληνικη νομαρχια".

Τα συμφέροντα της εκκλησίας ήταν ανέκαθεν συνυφασμένα με αυτά της εκάστοτε εξουσίας. Πολλές φορές ομως αντιτάχθηκε σε μεταρρυθμίσεις που έρχονταν σε αντίθεση
με τα συμφέροντα της(απο τον Ιουλιανο, τους Ισαυρους,τον Λεοντα Στ' κατα την Βυζαντινή περίοδο της ακμής - με τους οπαδούς του Παρθενίου και του Γεννάδιου, εναντια στους "ενωτικους"στους δυο τελευταιους αιωνες του Βυζαντιου - εναντια σε καθε νεωτερισμό ,και σε καθε επαναστατικό κίνημα, σε ολη την Οθωμανική περίοδο - ενάντια στην μεταρρύθμιση της γλώσσας και τους δημοτικιστές, μεχρι και σημερα με την πλήρη άρνησή της στην φορολόγηση της περιουσίας της κ.τ.λ.)Ειδικά κατα την Βυζαντινη περίοδο ειχε τοση δύναμη η εκκλησία που μπορουσε να έλθει σε αντιπαράθεση ακομη και με τους αυτοκράτορες οταν τα συμφέροντά της το επέβαλαν.
 Κατα την Οθωμανικη περιοδο η δυναμη του Πατριαρχείου και η εξουσια του πανω στους χριστιανούς της αυτοκρατοριας διατηρήθηκε, η μάλλον ενισχύθηκε, βασιζόμενη στα σουλτανικά προνόμια.
  Σαν ανταποδωση σε αυτα τα προνομια και υπερασπιζόμενο τα συμφεροντα του ταχθηκε εναντιον της επαναστασης του 21, αφορισε τους επαναστατες και συνεχιζοντας τον ανθελληνικό του ρολο, δεν σταματησε να προπαγανδίζει, υπερ της επαναφοράς της σουλτανικης κυριαρχίας ακομη και μετα την απελευθερωση,


   [Η εκκλησία, αφού κατόρθωσε να μεταβάλει την επανάσταση σε θρησκευτική, επέβαλε
τελικά την  θεοκρατική  εξουσία της ,στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.Η εξουσία αυτή είναι από τότε ένας από τους βασικότερους ανασταλτικούς λόγους ανάπτυξης και προόδου,αφού οι επιδιώξεις της είναι σύμφωνες με το χριστιανικό "πνεύμα."
 Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Από τις διώξεις των μουσουλμανων, Ελληνων στην καταγωγη, κατοικων της Θεσπρωτιας και τις εκτοπισεις πληθησμων απο την Κρητη, τις παρεμβασεις σε πολιτικα ζητηματα με επιζημιο ολλες φορες τροπο, το ρολο της στον εμφυλιο του45-49, την ευθηνη της στο γλωσσικο προβλημα και τις διωξεις των δημοτικιστων("μαλιαρων'' οπως αποκαλουνταν υποτιμητικα), τις παρεμβασεις της σε θεματα που αφορουν την Παιδεια, εως τη συλογη υπογραφων και τα συλαλητυρια εναντιων του δικαιωματος της μη αναγραφης στην αστυνομικη ταυτοτητα
των Ελληνων ενος προσωπικου στοιχειου οπως ειναι το θρησκευμα, εναντια μαλιστα στο νομο για τη μη διμοσιοποιηση προσωπικων δεδομενων.]

   Ο καθε Πατριαρχης υπηρετοντας πιστα τον Σουλτανο, προστατευε τα προνομια
της εκκλησιας αποκλειστικα και οχι αυτα του εθνους οπως γραφεται απο τους υπηρετουντες την εκκλησια λογιους και "ιστορικους"
Γι'αυτο και η εναντιωση του Πατριαρχειου στην επανασταση του 1821.
Ακομη καιστην σημερινη εποχη ισχυει ακριβως το ιδιο.Ποσοι γνωριζουν οτι ο νυν πατριαρχης Βαρθολομαιος, εχοντας την Τουρκικη υπηκοοτητα,υπηρετησε σαν δοκιμος αξιωματικος τον Τουρκικο στρατο τα ετη 1961-63 για να μην βρεθει σε αντιπαραθεση με το Τουρκικο κρατος αφου προοριζονταν απο τους προκατοχους του για μεγαλα αξιωματα;
  Ας δουμε ομως τον ορκο υποταγης των Πατριαρχων προς τον Σουλτανο.
Μεσα απο το κειμενο φαινονται καθαρα οι σχεσεις δουλοπρεπειας προς την Οθωμανικη εξουσια:

"Ομολογω δια της παρουσης μου εγγραφης ινα φυλαττω προς σε τον κραταιον
αυτοκρατορα βασιλεα, καθαραν πιστην και ευνοιαν, καθα χρεοστω τουτο απο φυσικου και νομιμου χρεους, και ινα υπαρχω εις τον ορισμον και εις το θελημα και εις το προσταγμα της βασιλειας σου, και κατα παντως ανθρωπου εναντιουμενου τω παροντι ορκο''..

  Ο ορκος ομως αυτος δινεται και προς τη συζηγο και τα παιδια του Σουλτανου:
"..ει δε συμβει το κοινον τηνι αυτων αποδουναι χρεος , ινα εχω απεντευθεν χωρις
αμφιβολιας οιασδητινος η χρειας ετερου ορκου προς τον περιποθυτον υιον της αγιας σου βασιλειας φυλασειν επ' αυτον την καθαραν πιστην και αδολον ευνοιαν.."

......ινα υπαρχω εις τον ορισμον και εις το θελημα και  προσταγμα της περιποθυτω αυγουστης της αγιας σου βασιλειας......
Ακομα και προς τους γαμπρους του Σουλτανου:
...Ινα υπαρχω εις τον ορισμον......η περι της περιποθητου σου θυγατρος της περιφανεστατης....και του μελλοντος αυτης συζευχθηναι..."
  Ο ορκος καταληγει με επικληση του χριστου:
"...Φυλασειν προς μεν τον βασιλεαν πιστην ορθην, προς δε τας εκκλησιαστικας παραδοσεις και συνηθειας εχειν γνωμην αμετακοινητον και μηδαμως νεωτεριζειν
εν ταυταις, αλως δε ποιουντα ταυτα και απαυθαδιαζουσα η προς τον βασιλεα η προς τας εκκλησιαστικας διατυπωσεις εκπιπτειν της αξιας, ωστε ου μονον αρχιερεα, αλλα καιΧριστιανων λεγεσθαι τουτο γαρ σημαινει το απο Χριστου
μη κεκλησθαι, ως τον Χριστο κυριον παρενοχλουντα."

 Τωρα μπορουμε να καταλαβουμε καλιτερα ποιος ηταν ο πραγματικος λογος που επεβαλε στην ηγεσια της εκκλησιας να κρατα αυτην την σταση. Την καθαρα ανθελληνικη.
   Ο ορκος υποταγης ειναι καταγεγραμενος στον τριτο τομο του εργου του αρχειοφυλακα
του Πατριαρχειου αρχιμανδριτη Καλλινικου Δελικανη
"τα σωζομενα επισημα εκκλησιαστικα εγγραφα απο το 1564 εως το 1863"
Εκδοθηκε το 1905 απο το Πατριαρχικο τυπογραφειο.

...




 

Αληθειες για το 21.Η σταση του κληρου (7)

     συνεχεια του προηγουμενου..

Η απαντηση του Καποδιστρια.

Ο κυβερνητης απαντα στον Πατριαρχη γραπτως και μαλιστα σε αυστηρη γλωσσα.

   Αρ. 2.683
Ελληνικη Πολιτεια
Ο Κυβερνητης της Ελλαδος

"Προς τον Παναγιωτατον Οικουμενικον Πατριαρχην και την περι αυτον Αγια
Συνοδον.
Η προς τους προυχοντας, κληρικους, προκριτους και λοιπους χριστιανους κατοικους της πελοποννησου και των νησων του Αιγαιου πελαγους, εκαστης
ταξεως και βαθμου διευθυνθεισα παρα της Υμετερας Παναγιοτητας και της
Ιερας Συνοδου επιστολη του Φεβρουαριου μηνος.....
...δεν δυναμεθα να υποκρυψουμεν εις την Υμετερα Παναγιοτητα, την ανεκφραστον λυπην την οποια ησθανθημεν, οταν εβαιβεωθημεν, οτι η αποστολη
των Ιεραρχων τουτων σκοπον  μονον ειχε του να εκχειρησωσι προς ημας την ιδιαν του Φεβρουαριου επιστολην και να μας προτρεψουν εν ταυτω,καθ' ολους
τους κατεπειγοντας τροπους, ωστε να τους δωσωμεν καν ελπιδας οτι Ελληνικον εθνος ηθελε παραδεχθη τας νουθεσιας της Υ. Παναγιωτητος.
.....Ομοφωνος και γενικη ειναι η πεποιθησις αυτη: ουτε οι προυχοντες ουτε ο κληρος ουτε ο λαος, προς τους οποιους η Υ.Π. διευθηνεται, εχουσιν ουτε δυναται να εχουσιν αλλην παρ'αυτην την πεποιθησιν, χωρις να εξαχρειωθωσι και να παυσωσι του να ειναι ανθρωποι και χριστιανοι.
   Παμπολυ αιμα εχυθη, παμπολαι ουσιαι εφθαρησαν εις διαστημα οκτω ετων
πολεμου και δυστηχιων, καθ'ους ο τοπος ουτος κατηφανισθη, ωστε ολως διολου
αδυνατον ειναι να επανελθη εις οποιανδηποτε καταστασιν πραγματων βασιν
εχουσα το παρελθον.
       
      Εν Πορω την 28η Μαιου 1828
       Ο Κυβερνητης
    Ι.Α.Καποδιστριας
    
   Ο Γραμματευς της Επικρατειας
     Σ. Τρικουπης

Η γραπτη απαντηση του Καποδιστρια διμοσιευτηκε στο "Δελτιο του κεντρου ερευνης της
Ιστοριας του νεοτερου Ελληνισμου" τομος Β' Ακαδημια Αθηνων 2000.
Αλλα ομως επειδη αυτα ειναι προσφατα διμοσιευμενα και καποιος μπορει να
ισχυρισθει οτι ειναι πλαστα η οτι εχουν παραποιηθη , ας δουμε τι γραφονταν τοτε, το Σεπτεμβρη του 1828 στην "Γενικη εφημεριδα της Ελλαδος" με τιτλο
 "Περι της εις την Ελλαδα αποστολης των αρχιερεων κατα τον παρελθοντα Απριλιο"
Μεσα απο το κειμενο αυτομπορουμε να δουμε καθαρα το ποιον του Πατρ. Αγαθαγγελου
(καθως και τις προτεραιοτητες του) και το ρολο του Πατριαρχειου εναντι του Ελληνισμου.

  "Ο Ρειζ εφεντης εις μιαν συνεντευξιν του μετα του Πατριαρχου, εφανη παρωργισμενος και ηλεγξεν αυτον,οτι δεν εκπκηρει τα πατριαρχικα του χρεη
Ο Πατριαρχης φοβηθεις μηπως εκπεση του θρονου του,η μηπως ευρεθει εις αναγκην να εκκενωση τον συναχθεντα πλουτον του,σκεφθεις επενοησε και επροβαλεν εις την  Πορταν οτι αν του εδιδετο αδεια, ηδυνατο να μεταχειρισθη τινα μεσα,δια να διαιρεση τους Ελληνας, και με προσχημα θρυσκευτικον παρεναισεων να αποτοξευση εις αυτους εμφυλιον πολεμον.
  Κατ'αυτον τον τροπον ενηργηθη η αποστολη των αρχιερεων και των εγκυκλιων γραμματων εις Πελοποννησον..."

Ακολουθει μια περιγραφη του χαρακτηρα του Πατριαρχη(μαλιστα καθολου κολακευτικη) και καταληγει:
   "Αραγε ο συναχθεις παρ'αυτου πλουτος δυναται να τον σωσει;"

Χρονια μετα την επανασταση, στις 23 Φεβρουαριου του 1840, με γραπτη εγκυκλιο του ο
Ανθιμος Δ'ο Νικομηδειας,σχεδον αμεσως μετα την ανοδο του στο θρονο, συνεχιζοντας το εργο των προκατοχων του, απευθυνεται στις μονες του αγιου ορους και συνιστα να
εκτελουν πιστα τα ρεαγιαδικα τους χρεη και να προσευχονται για την υγεια και μακροημερευση του "Ευσπλαχνικοτατου ημων Ανακτος Σουλταν Απδουλ Μετζιτ
Εφεντη".
(αντιτυπο της επιστολης φυλασεταιστο αρχειο της Μονης Δοχειαριου του αγιου ορους,
φακελος: Πατριαρχικα 1783-1906).

συνεχιζεται.....
(με τον Πατριαρχικο ορκο προς τον Σουλτανο και...)

Αληθειες για το 21.Η σταση του κληρου (6)



Μονη Αρκαδιου

           συνεχεια του προηγουμενου...


Οι επαναστατημενοι Κρητικοι θα δωσουν την απαντηση τους στον Ευγενιο και τον αντιπρωσοπο του στην Κρητη Μητροπολιτη Κυδωνιας, που μεταφερει το μηνημα του, και τους καλει να δηλωσουν υποταγη"..στον φιλανθρωπον αρχηστρατηγον Χασαν πασαν.."

"Δεν ηλπιζαμεν ποτε οτι μεχρι τουδε υπαρχετε εις τη ζωην.....
ηπορησαμεν δε μονον οταν ειδομεν να μας προτρεπετε να
υποταχθωμεν και δευτεραν φοραν.(συμφωνα δηλαδη με τα λεγομενα των Κρητων,δεν ηταν η πρωτη φορα που τους ζητουζαν να υποταχτουν.Γιατι αραγε;)
  Το αυτο δε νομιζομεν ως να μας λεγετε να δεσωμεν τας χειρας μας δια να μας σφαξωσιν
παλιν......"

  Βεβαια αφοριστικα κειμενα και επιστολες δεν εχουμε  μονο απο το  οικουμενικο Πατριαρχειο.
Ενα ενδιαφερον κειμενο που θα επρεπε να υπαρχει σε ολα τα βιβλια της ιστοριας(παιζοντας υποβοηθητικό ρολο στη γνωση και κατανόηση του "εθνικου ''ρολου της εκκλησιας) μας ερχεται απο το πατριαρχειο Ιεροσολυμων και τον εκει πατριαρχη Ανθιμο, που αφοριζει καθε προσπαθεια για δημιουργία αυτονομου Ελληνικου κρατους.


"Κλεισατε τα αυτια σας και μην δωσετε καμιαν ακροασιν εις ταυτας τας νεοφανεις ελπιδας
της ελευθεριας, εναντιον εις τα ρητα της θειας γραφης και των Αγιων Αποστολων, οπου
μας προσταζουν να υποτασομεθα εις τας υπερεχουσας αρχας, οχι μονον τας επιεικης, αλλα και σκολιας, δια να εχωμεν θλιψην εις αυτον τον κοσμον...."

  Το κειμενο αυτο ειναι αποσπασμα απο τη γνωστη"Πατρικη διδασκαλια"και εκτος του οτι
ειναι και αυτο απολυτως συμφωνο με τα κυρηγματα του "αναβλεψαντος"Σαουλ, ειναι επισης προσβλητικο και μειωτικο για τους "μιαρους Ελληνας".
 Η προσπαθειες τις εκκλησιας για καταστολη της επαναστασης συνεχιζονται αδιακοπα και στα επομενα χρονια.
 Ο Πατριαρχης Αγαθαγγελος Α' στελνει τον Φεβρουαριο του 1828 στην Ελλαδα, τους Μητροπολιτες  Χαλκηδονος, Νικαιας, Λαρισης, και Ιωαννινων με σκοπο να πεισουν τους Πελοποννησιους να δηλωσουν υποταγη στον Σουλτανο και να επανελθουν στον Οθωμανικο ζυγο. Εχουν μαζι τους επιστολη του πατριαρχη, στην οποια τους καλει να υποταγουν και τους υποσχεται γενικη αμνηστια απο τον "πολυχρονεμενο" Σουλτανο.
Το αξιοσημειωτο ειναι οτι πρωτα συναντησαν τον Ιμπραημ και κατοπιν πηγαν στο Ναυπλιο.Ο φρουραρχος Γενοβελης ομως, δεν τους επετρεψε να μπουν στην πολη.Το ιδιο εκανε και ο φρουραρχος Βλαχοπουλος στην Τριπολιτσα.(για να μην επηρεασουν τον πληθησμο).Στις 28 του Απριλη φτανουν στον Πορο και απαιτουν απο τον Καποδιστρια να διαβασουν στους κατοικους την επιστολη του Πατριαρχη. Ο κυβερνητης(προς τιμην του) αρνηθηκε και τους απαντησε με αυστηρη γλωσσα.Τους επεδωσε μαλιστα και γραπτη απαντητικη προς τον Πατριαρχη επιστολη.

συνεχιζεται......
(με την απαντηση του Καποδιστρια και....)

Αληθειες για το 21.Η σταση του κληρου (5)

συνέχεια από την προηγουμένη ανάρτηση

Αύγουστος του 1821.
Μήνες μετά το ξέσπασμα της επανάστασης, ο Ευγένιος (ο νεος Πατριάρχης) γραφει τα εξής ,απευθυνόμενος στους "Ρωμαιους"λαϊκούς και κληρικούς:

"Οσοι αυθαδως ετολμησατε να εξοπλισθητε κατα της κοινης ημων τροφου και
ευεργετιδος κραταιας βασιλειας, να καταθεσητε αμεσως τα οπλα και να αναλαβητε το
αρχαιον σχημα της εντελους και ειλικρινους υποταγης και ευπειθειας σας προς αυτην,
και να αποπτυσετε το σατανικον και ματαιον της ανταρσιας φρονημα, οι δε λοιποι
παντες να μενητε εδραιοι και αμετακινητοι εις το πιστον του ραγιαλικιου........
υπο την αμφιλαφη σκιαν του βασιλειου κρατους.."

  Τον Ιανουάριο του 1822 πιστός στο πατριωτικό του έργο ο Ευγένιος γράφει προς τους κατοίκους της Κρήτης αυτήν τη φορά. (αργότερα η εγκύκλιος στάλθηκε και στην Πελοπόννησο και τα νησιά του Αιγαίου)

  "Οι ανα πασαν την νησον Κρητην και τας υποκειμενας αυτη Επισκοπας οικουντες Ρωμαιοι.....
...οσοι αδιαφορουντες εις τας εκκλησιαστικας ημων παραινεσεις και πατρικας συμβουλας και επιμενοντες εις τα θεοστυγη αυτου του Χριστιανικου χαρακτηρος αλλοτρια εκεινα κινηματα, η ανομια αυτων επι τον τραχηλον αυτων και κριμα ληψονται εαυτοις και κατακριμα, καθοτι αφευκτος η κατ' αυτων δικαιως επαπειλουμενη πανωλεθρια και ουκ εσται αυτοις ιλασμος η σωτηρια, μητε σωματικη μητε ψηχικη, αλλα κακοι κακως οιμωξουσι και καταστραφησονται εκ μιας.....
....Σεις , φευ, καταπατησαντες και Θεια και ανθρωπινα δικαιωματα, αθετησαντες και ευαγγελικους νομους και κανονας αποστολικους, νοσησαντες μιαν απαραδειγματιστον
αχαριστιαν, ομοιαν με εκεινην του προδοτου Ιουδα, ετολμησατε να λαβητε οπλα εις τας χειρας και να υψωσετε αποστασιας σημαιαν.....
....εις μεν την εκκλησιαν του Θεου και εις ολο το ησυχον γενος επροξενησατε μελαγχολιαν
και λυπην ανεικαστον."

  Ο Γρηγοριος Ε' εγραφε για ποταμους δακρυων που του προκαλουσε το γεγονος οτι "αναγκαζοταν" να τους αφορισει.
    Εδω σε αυτην την επιστολη, βλεπουμε τι "πονο ψυχης"προκαλει στον Ευγενιο "το βδελυρο αυτο κινημα", εναντιον "της κραταιας ημων τροφου".
 Ησυχους ραγιαδες θελει λοιπον ο Ευγενιος τους"Ρωμαιους"και το γιατι δεν χρειαζεται να το συμπερανουμε εμεις, το λεει ξεκαθαρα ο ιδιος.
  Αν βεβαια αυτα που λεει στην πιο πανω εγκυκλιο του, δεν ειναι για καποιους αρκετα, ας δουμε τι γραφει και στην επιστολη του προς τους Πελοποννησιους και τους νησιωτες:

  "Οθεν χριστιανοι αδελφοι, τεκνα της Ανατολικης ημων εκκλησιας.....
...οσοι ενι λογω, ειτε παραλογιζομενοι οικοθεν ειτε απατωμενοι αλλοθεν, εφθασατε να νοσησετε την κατηραμενην ταυτην νοσον και να λαβητε τα οπλα εις χειρας με αποστατικα φρονηματα, ακουσατε της πατρικης μας φωνης, ητις πηγαζει απο πονον εγκαρδιον, ελθετε εις εαυτους, αποπτυσατε το σατανικον αυτο φρονημα της ανοητου αποστασιας, ριψατε τα οπλα τα αιτια της κοινης σας καταστροφης, αναλαβατε τον προγονικον ρεγιαδικον χαρακτηρα, φιλιωθητε με τον θεον, δια να εχητε και την ευνοιαν της υπο θεου τεταγμενης κραταιας και αηττητου βασιλειας...."

  Να "αναλαβουν τον ρεγιαδικον προγονικον χαρακτηρα"καλει λοιπον ο Ευγενιος τον λαο, εν ετει 1822. Δυο χρονια σχεδον μετα την κυρηξη της επαναστασης και τον κατα τα αλλα "αναγκαστικο" και "παραπλανητικο" αφορισμο της απο τον Γρηγοριο τον Ε'.

  "Ριψατε τα οπλα, τα αιτια της κοινης σας καταστροφης..."γραφει οΕυγενιος , αφηνοντας την εκκλησια απ' εξω ,αφου παραμενει πιστη στο ρολο της και στον Σουλτανο, και ταυτοχρονα στα διδαγματα του αποστολου των εθνων Σαουλ.

συνεχιζεται
(με την απαντηση των Κρητικων στον Ευγενιο..και αλλα.....)


ο Χατζημιχαλης Νταλιανης.Απο τις μορφες του Κρητικου αγωνα.

Αληθειες για το 21. Η σταση του Κληρου. (Νο4)

Συνέχεια του προηγούμενου κειμένου, σχετικά με τον "εθνομάρτυρα" Γρηγόριο Ε'.

Αποσπάσματα από το εμπιστευτικό κείμενο του Γρηγορίου προς τους
ανώτερους κληρικούς:

» Ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης.

» Ιερώτατε μητροπολίτα... υπέρτιμε και έξαρχε Πλαγηνών, εν αγίω Πνεύματι αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών μετριότητος, κύριε (δείνα)  χάρις είη σου τη ιερότητι και ειρήνη παρά Θεού.

» Πόσον διετάραξε τας καρδίας ου μόνον των εκκλησιαστικών αλλά και πάντων των εν τη βασιλευούση κατοίκων ομογενών από μικρού έως μεγάλου το απροσδόκητον αποστατικόν αυτόθι κίνημα, αδυνατούμεν γραφή παραδούναι.

» Όλοι πενθούντες και σκυθρωπάζοντες μένομεν εκστατηκότες, ότι και της εκκλησίας και της θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένης κραταιάς και αηττήτου βασιλείας έφθασεν επί τοσούτον αγνώμων και αχάριστος να φανή ο επί την ηγεμονίαν ταύτην, ως μη ώφειλε, προαχθείς Μιχαήλ, και με το πρόσχημα της ελευθερίας να κηρυχθή τω πράγματι και τη αληθεία εχθρός του γένους επίσημος, συμφωνήσας τω φυγάδι εκείνω και επίσης αγνώμονι Αλεξάνδρω τω Υψηλάντη. Αυτοί μήτε τα προς Θεόν όσια μήτε τα προς ανθρώπους δίκαια διατηρήσαντες, καταπατήσαντες και θρησκευτικά και ηθικά, ου μόνον εξηπάτησαν τους αυτόθι ουτιδανούς και αφελεστέρους αλλά και το γένος όλον ασυνειδότως εσυκοφάντησαν, προβαλλόμενοι το κακοηθέστατον σχέδιον αυτό ως εθνικόν.

» Αλλ' η θεία πρόνοια και η επαγρύπνησις της κραταιάς και αηττήτου βασιλείας......

......δια της παρούσης εντελλόμεθά σοι εκλησιαστικώς να διασαλπίσης εις όλους τους υπό την πνευματικήν σου προστασίαν Χριστιανούς τας εννοίας των εκκλησιαστικών μας γραμμάτων, να αγωνισθής εκ παντός τρόπου εις το ν' αποδείξης την πλάνην, εις την οποίαν ευρίσκονται, να διαλύσης τους ματαίους στοχασμούς των και τέλος πάντων ν' αποδείξης, ότι με την επιμονήν αυτών εις το απονενοημένον τούτο κίνημα διοργανίζουσι τον όλεθρον όλου του γένους, να πληροφορήσης αυτούς, ότι, αν δεν διορθώσωσι το σφάλμα με μίαν τελείαν και ειλικρινή μεταμέλειαν, η εκκλησία τους έχει αποκεκομμένους της των πιστών ολομελείας και αποβλήτους και ενόχους τω αιωνίω αναθέματι.

» Προ πάντων δε προσεκτικώτατος έσο η ιερότης σου· αγαπητέ αδελφέ, εννόησον ότι έχεις να δως απολογίαν επί του αδεκάστου βήματος του Κυρίου ημών εν τη φοβερά εκείνη ημέρα της ετάσεως περί όλων των αυτόθι ομογενών και των αλλαχού ευρισκομένων και εξ αιτίας αυτών κακόν τι υποστησομένων.

» Εκ της χειρός σου εκζητηθήσεται το αίμα αυτών, αν μη και λόγω και έργω δεν προφθάσης την αναγκαίαν θεραπείαν και διόρθωσιν, αν δεν εκτελέσης τα αρχιερατικά χρέη σου, μεταπείθων τους εξαπατηθέντας, αποδεχόμενος και συγχωρών τους μετανοούντας και των όρκων εκείνων των σατανικών απαλλάττων, μισών, αποστρεφόμενος, καταδιώκων και κατατρέχων τους λιποτακτήσαντας, και κατά πάντα συμφρονών τη Θεού εκκλησία και τη εφ' ημάς θεοδότω κραταιά βασιλεία.......

....... Περιμένομε να χαροποιηθώμεν με τας ταχείας αποκρίσεις σου, δηλωτικάς της αισίας των γραφομένων αποπερατώσεως, δια να σε καταστέψωμεν και με τας κοινάς ημών ευχάς και ευφημίας, η δε του Θεού χάρις είη μετά της αρχιερωσύνης σου.

» Γρηγόριος ο Κωνσταντινουπόλεως εν Χριστώ αδελφός.

» αωκα  (1821) Μαρτίου κα  (21)».

Ο "εθνομαρτυρας "Γρηγοριος  εχει  στο ενεργητικο του και αλλα τετοια αφοριστικα κειμενα.

Ο τρεις φορες Πατριαρχης αφορισε μεταξυ αλλων, την Μπουμπουλινα με στοχο να σταματησει τις φανερες πλεον προετειμασιες τις για την επανασταση (Οκτωμ.1820).

Επισης σαν αξιος εκπρωσοπος της"προστατιδας των γραμματων" εκκλησιας, αφορισε την σχολη της Σμυρνης καθως και τον Αθ. Ψαλιδα, που τολμησαν να διδαξουν και κατι αλλο περα απο το "Ψαλτηρι" και την "Οκταηχο"

Ο Γρηγοριος πιστος στις παραδοσεις της εκκλησιας, ηταν εναντια σε οτιδιποτε Ελληνικο, ακομη και στα Ελληνικα ονοματα.. (απο επιστολη του, το 1819).

...η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος.....

Για τον "εθνομαρτυρα" Γρηγοριο δεν θα πω περισσοτερα πραγματα ,παρ'ολο που υπαρχουν πολλα.

Και οι επομενοι ομως Πατριαρχες,συνεχισαν να τηρουν την ιδια γραμμη.Την γραμμη της υπερασπισης των συμφεροντων της εκκλησιας (και των πρωσοπικων τους) με οτι μεσο διεθεταν.

συνεχιζεται....

Αληθειες για το 21. Η σταση του Κληρου. (Νο3)



Γρηγοριος Ε' 


Για χρόνια η εκκλησία προσπαθεί να μας πείσει  οτι ελληνισμός και χριστιανισμός είναι έννοιες συνυφασμένες και ταυτόσημες. Προσπαθεί να αποδείξει οτι ηταν αυτη που κράτησε ζωντανό τον ελληνισμό και πρωτοστάτησε στους αγωνες του.Το" κρυφό σχολειό" και η πνευματική αφύπνιση των Ελληνων, η κυρηξη της επαναστασης απο τον Π.Π.Γερμανο στις 25 του Μαρτη (Ημερα του Ευαγγελισμού)και η ευλογια του λαβαρου της επαναστάσεως και των οπλων, ειναι οι μυθοι που χρησιμοποιούνται κατά κόρον απο την εκκλησια για την επίτευξη του σκοπου της.
Οι μύθοι ομως αυτοι εχουν περασει στη συνείδηση των Ελληνων, αφου διδασκονται στα σχολεια, σαν αναμφισβητητα γεγονοτα,
και επαναλαμβάνονται σε καθε εθνικη γιορτη απο πολιτικους και ιερεις.
   Στο κειμενο αυτο θα ασχοληθώ με τη σταση της εκκλησιας και του κληρου, κατα την  επανασταση του 21. Δεν θελω να αναφερθώ με λεπτομέρειες στα αιτια που επέβαλαν την καταδίκη της επαναστασης απο το πατριαρχείο και των αφορισμο των επαναστατων. Ειναι αλλωστε γνωστο ποια συμφεροντα εξυπηρετουσε η εκκλησια.Κυριο μελυμα της ηταν (και ειναι) η διατυρηση της εξουσιας και των προνομιων της και η επιροη της στο "ποιμνειο".Θελω απλως να αναφερθω στο μυθο του "εθνομαρτυρα " Πατριαρχη Γρηγοριου Ε'.Όπως προσπαθεί να μας πείσει η εκκλησια ο Γρηγοριος Ε' αφορισε τους επαναστατες και τους πρωταίτιους Υψυλαντη και Μιχαηλ Σουτσο, κατοπιν πιεσεων και απειλων του Σουλτανου. Αυτο ομως θα εστεκε αν ο Γρηγοριος εξεδιδε μονο ενα τυπικο αφοριστικο κειμενο. Ο Γρηγοριος ομως εξεδωσε τρια αφοριστηρια κειμενα,γεματα χαρακτυρισμους, υβρεις και απειλες για τους επαναστατες και παρεναισεις προς τους κληρικους συνοδευομενες μαλιστα απο απειλες, για αμμεση καταδοση των επαναστατων στις σουλτανικες αρχες.
  Τελευταια η εκκλησια, σαν αποδειξη για το αληθες των επιχειρηματων της, παραθετει και το στοιχειο:
 Σε μοναστηρι του αγιου ορους υπαρχουν κειμενα του Ρηγα τα οποια εσωσε λενε ο Γρηγοριος ο Ε'.
 Λοιπον τα κειμενα δεν βρεθηκαν στην μονη για να σωθουν.Βρεθηκαν εκει απλα για να μην διαβαζονται απο το "ποιμνειο".Για να μην ξυπνουν οι "ραγιαδες".Για να μην βλαφτουν τα συμφεροντα τους.Ηταν τα απομειναρια της κατασχεσης απο ολα τα Οθωμανοκρατουμενα Βαλκανια.

Μια ματια μονο να ριξει κανεις στα ιδια τα αφοριστικα κειμενα, αρκει για να καταλαβει την αληθεια.
Το πρωτο αφοριστικο κειμενο απευθεινεται σε ολους τους χριστιανους της αυτοκρατοριας.Το υπογραφουν εκτος του Γρηγοριου, ο Πατριαρχης Ιεροσολυμων Πολυκαρπος και 21 ακομη Μητροπολιτες.
 Το δευτερο απευθυνεται αποκλειστικα στον ανωτερο κληρο.(επισημα απο το Πατρειαρχειο.)
Το τριτο κειμενο ειναι πρωσοπικο και εμπιστευτικο,παλι προς τους Μητροπολιτες.
Τα κειμενα αυτα μας δειχνουν ξεκαθαρα οτι ο Γρηγοριος δεν ηταν  λογω των απειλων του Σουλτανου
που αφορισε την επανασταση.Οσο για τον μαρτυρικο θανατο του, σιγουρα δεν ηταν για τους λογους που μας παρουσιαζουν.
 Ο Γρηγοριος κρεμαστηκε αφου καθαιρεθηκε (μετα μαλιστα απο τις κατηγοριες του... επομενου Πατριαρχη Αγαθαγγελου.)για τον λογω οτι φανηκε ασυνεπεις προς τους ορκους του στον Σουλτανο.
Γι' αυτο τιμωριθηκε και για εκφοβισμο των "Ρωμιων".
 Παραθετω εδω ενδεικτικα αποσπασματα των αφοριστικων κειμενων:

      Γρηγοριος ελεω Θεου Αρχιεπισκοπος Κωνσταντινουπολεως, Νεας Ρωμης
και οικουμενικος Πατριαρχης
  Οι ουτω καθ' ημας Αγιωτατω,Πατριαρχικω,Αποστολικω,και οικουμενικω θρονω υποκειμενοι ιερωτατοι μητροπολιται και υπερτιμοι και Θεοφιλεστατοι Αρχιεπισκοποι τε και Επισκοποι, αγαπητοι αδελφοι.....
Η πρωτη βασις της ηθικης, οτι ειναι η προς τους ευεργετουντας ευγνωμοσυνη ειναι ηλιου λαμπροτερον
και οστις ευεργετουμενος αχαριστει ειναι ο κακιστος των ανθρωπων.Αυτην την κακιαν βλεπομεν πολλαχου στηλιτευομενην και παρα των ιερων γραφων και παρ' αυτου του Κυριου ημων Ιησου Χριστου ασυγχωρητου, καθως εχομεν το παραδειγμα του Ιουδα.Οταν δε.........υπο Θεου τεταγμενη' οθεν και πας ο αντιπατομενος αυτη τη θεοθεν εφ ημας τεταγμενη  κραταια βασιλεια, τη του Θεου διαταγη ανυεστηκε......
Και τα δυο ταυτα ουσιωδη και βασιμα ηθικα και θρησκευτικα χρεη κατεπατησαν με απαραδειγματιστον θρασυτητα και αλαζονειαν ο,τε προσδιορισθεις της Μολδαυιας ηγεμων ως μη ωφειλε,Μιχαηλ, και ο του γνωστου αγνωμονος και φυγαδος Υψυλαντου αγνωμον υιος, Αλεξανδρος Υψυλαντης.......Αυτος ομως φυσι  κακοβουλος ων,εφανη τερας εμψυχον.......και αμφοτεροι απονενοημενοι, επισης και αλαζονες και δοξομανεις η μαλλον ειπην ματαιοφρονες, εκυρηξαν του γενους ελευθεριαν.....δια να εξαπατησωσι και να αφελκυσωσιν εις ττον ιδιον της απωλειας κρημνον και αλλους πολλους των ομογενων μας.....  
  Αφου αναφερει οτι το σχεδιο δεν στηριζεται απο τη Ρωσια και οτι η επανασταση ειναι εργο "θεοστυγες"και "ασυνετον"και απαριθμει τα προνομοια που "απολαμβανομεν",περιλουζει του επαναστατες με υβρεις, προτρεπει να τους καταδοσουν κ.τ.λ. καταληγει:
 Εκεινους δε τους ασεβεις προτετοιους φυγαδας......αφωρεσμενοι και κατηραμενοι υπαρχειν και ασυγχωρητοι και μετα θανατον αλυτοι και τω αιωνιο υποδικοι αναθεματι και αυτοι και οσοι τοις ιχνεσι αυτων.......αν δεν αναλαβωσιν ο εστι, τον εντελη χαρακτηρα του ρεαγιαδικου αυτων επαγγελματος.
  Τα αυτα δε και κατα της αρχιεροσυνης σας επανατεινομεν........εαν δεν δειξετε εν εργω την επιμελειαν σαςκαι προθυμιαν εις την διαλυσιν των σκευωριων.........
   Ουτω τοινην γιγνωσκοντες, ανανηψατε προς Θεου ποιησατε καθως γραφομεν.....ειη μετα παντων υμων.
      αωκα(1821) εν μηνι Μαρτιω
Υπεγραφη συνοδικως επανωθεν του ιερου θυσιαστηριου παρα της ημων μετριοτητας.....

  Ακολουθει ο καταλογος των ονοματων αυτων που υπογραφουν το κειμενο.

συνεχιζεται...

Ευχες..και ευχες για το Νεο ετος.



Χαρούμενο, επαναστατικό,
και ανατρεπτικό
νεο έτος



Σας εύχομαι

Χρόνια Πολλά

και καλή χρονιά
σε όλους

Ο νέος χρόνος να

μας φέρει χαρά,

υγεία και

Ευτυχία

OTΙ επιθυμείτε να...

το πάθετε

         Και εμείς σας ευχόμαστε....

H "krisi" να πεrasi kai oλα νa    

giνουν οπος πrin....                  

me ton Nou sas ....

Να  μεινετε πιστοι στο εθνικ..εε!! χριστιανικο  εργο.

Ο καινουριος χρονος να φερει τη λυση..                            



Γχουχ γκουχ...



και Πατριοτικη...λυσηκαι 'να 'χει και "καρεκλες"...



Εεε..!!! α..ναι...
Παει ο παλιος ο.....

 ..στον δρομο που Εγω χαραξα...

ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ
ΤΙΣ ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ


Εε....ειμαι και 'γω εδω.  Εεε....;;;